|
4 oktober: 3 Herfstasters en 3 Sedums geplant.
De plant is afkomstig uit het noordoosten van Noord-Amerika. Asters kan je na de bloei afknippen tot aan de grond.
In het Duits is 'die Fetthenne' een begrip; de muurpeper. |
Begin oktober, de voortuin, met de twee uitbundig bloeiende passiebloemen.
De laatste foto's onder aan deze pagina laten de vrucht en de bloem in al zijn passie zien.
|
|
|
Begin oktober, bij de rozenstruik achter: De enige overgebleven Hartlelie
(Hosta nakaiana).
Een echt afdoend middel tegen slakkenvraat is er niet. Er zijn redelijke resultaten te bereiken met strooimiddelen zoals Slakvrij (Ecostyle), Slakkendood (Asef) of AA Slak-ex-plus. Naaktslakken zijn te bestrijden met nematoden (Brimex). Wie natuurvriendelijk te werk wil gaan, zal iedere dag slakken moeten rapen. Natuurlijke vijanden van de slak zijn de egel, spitsmuis, merels en lijsters en de mol. De dikbladige hybriden zoals 'Halycon', 'Sum and Substance' en variëteiten van Hosta sieboldiana zijn redelijk resistent tegen slakkenvraat. Koffieprut: Aangezien een lage concentratie al effect heeft, lijkt het dus zinnig om dit bij de hosta’s te gooien. |
|
Begin oktober, bij de rozenstruik achter: De Hemelsleutel (Sedum spectabile 'Carmen').
De soort is inheems in het oosten van China en in Korea. Vetkruid wordt na de bloei of aan het eind van het najaar niet afgeknipt. De stengels met bladeren en bloemen laten we de winter overstaan. Pas in het voorjaar, als de nieuwe ogen aan de voet van de plant zijn te zien, worden de oude stengels afgeknipt. De bladeren van de plant waren vroeger in gebruik als wondhelend en bloedstelpend middel. |
|
Begin oktober, bij de rozenstruik achter: De Monnikskap (Aconitum carmichaelii).
Monnikskap was één van de ingrediënten van Heksenzalf, alle delen van de plant zijn giftig, met name de wortel - met als bijkomend gevaar dat het sap door de huid kan trekken. |
|
Begin oktober, bij de berkenboom: De Hortensia (Hydrangea) ziet er prachtig uit!
De Hortensia werd in 1767 door Philibert Commerson in China ontdekt. Er worden nog steeds nieuwe variëteiten in de vrije natuur van Japan gevonden. En van de zomer zag hij er nog zo uit:
|
|
Begin oktober, in de voortuin: De Passiebloem (Passiflora edulis forma flavicarpa) heeft nu hier zijn eerste vrucht:
De passiebloem werd voor Europa ontdekt in Peru door de Spaanse arts Monardes in 1569. Er zijn in de wereld zo'n 600 verschillende soorten Passiflora's. Passiebloem is in gebruik als een verdovend, krampopheffend middel voor de zenuwen, een kalmerend medicijn; in Brazilië bestaat er een kalmerende drank die de "Maracuja Grande" heet die wordt gebruikt voor astma, kinkhoest en bronchitis (is ook krampopheffend). Medicinaal worden de bladeren gebruikt, men dient deze vlak voor de bloei te plukken, tussen de late lente en middenzomer. Ook na de bloei kunnen de bladeren verzameld worden, drogen in de schaduw. De aanbevolen dosering gedroogd kruid is 4 tot 8 gram driemaal daags. Thee wordt gemaakt van 0.5 tot 2.5 gram gedroogd kruid in 250ml water, dat na 15 minuten trekken kan worden gedronken. Voor een sterke thee met een aangenaam kalmerend effect voor 2 personen is 30 gram kruid nodig. Laat dit een half uur trekken in heet water. |
