-> Studie -> Alles over Engelen -> Engelen in de vijf boeken van Mozes -> Het huwelijk tussen Engelen en mensen: over de Nefilim.
De tweede keer dat in de Bijbel over engelen gesproken wordt,
gebeurd dit erg verbloemd en verwarrend:
Genesis 6 vers 1 - 4.
Het Huwelijk der zonen Gods
Toen de mensen zich op aarde begonnen te vermenigvuldigen
en hun dochters geboren werden, zagen de zonen Gods, dat
de dochters der mensen schoon waren, en zij namen zich
daaruit vrouwen, wie zij maar verkozen. En de Here zeide:
Mijn Geest zal niet altoos in den mens blijven, nu zij zich
misgaan hebben; hij is vlees; zijn dagen zullen honderd
twintig jaar zijn. De reuzen waren in die dagen op aarde,
en ook daarna, toen de zonen Gods tot de dochters der mensen
kwamen, en zij hun kinderen baarden; dit zijn de geweldigen
uit den voortijd, mannen van naam.
De zonen Gods zijn hier de engelen. Zie bijvoorbeeld ook Job 1 vers 6.
En hier wordt verteld van een huwelijk tussen de engelen en de mensen.
Hun nageslacht wordt de Nefilim genoemd.
De grondbetekenis van het Hebreeuwse woord Nefilim is 'gevallenen', afgeleid van
het Semitische NFL (omlaaggeworpen zijn), wat dus duidt op 'die op
de aarde zijn afgeworpen'.
De Nefilim worden
opnieuw genoemd in Num 13:33, waar de verspieders van het volk Israël
hen tegenkomen in het land Kanaän. Volgens de
Jahweh's Getuigen
waren de Nefilim zonen der duisternis, en was het een opdracht van God
aan het volk Israël om de Nefilim te doden. Vandaar de vele moordpartijen
in het nieuwe land.
Het zou in ieder geval het wrede karakter van de intocht in het beloofde land verklaren.
De reuzen hebben talrijke sporen nagelaten.
In Syrië vonden archeologen 3,8 kilo zware vuistbijlen,
die eigenlijk alleen door ware reuzen zouden kunnen zijn gehanteerd.
In Oost-Marokko zouden vuistbijlen van 32 cm lang en 22 cm dik zijn aangetroffen.
Deze kunnen duidelijk alleen door buitengewoon krachtig uitgevallen mensen zijn gebruikt.
Op de Filippijnen zou het skelet van een 5 meter 18 lange reus zijn gevonden.
Zijn snijtanden waren 7,5 cm lang en 5 cm dik.
In het zuidoosten van China werden naar verluidt beenderen van 3 meter lange mensen aangetroffen.
Als er reuzen op aarde geleefd hebben, is het gemakkelijk voor te stellen hoe enorme
bouwwerken als Stonehenge, de Pyramiden of de standbeelden op Paaseiland terecht gekomen
zijn.
Met een zoekopdracht op Internet komen over de Nefilim
nog vreemdere verhalen boven tafel.
'Het Gezicht van Mars en andere geheimen van de Rode Planeet',
door Walter Hain bevat
een boeiend verhaal over de reuzen, die 450.000 jaar geleden van Mars gekomen zouden zijn.
Dr. Joh. van Buttlar gaat
in 'De Tiende Planeet' nog een stap verder:
ook de oorsprong van de mens ligt in de diepte van het heelal. Adam kwam van een andere planeet,
zoals in de Koran geschreven is. Het bijbelse paradijs lag op Phaëton,
de mysterieuze tiende planeet in ons zonnestelsel.
Waren wellicht deze Nefilim, het volk met de raketten, prehistorische bezoekers uit de ruimte?
Het klinkt fantastisch, maar zou tegelijkertijd een hoop zaken verklaren, die
nu door de 'moderne' wetenschap niet te plaatsen zijn. Hoe komt het dat de
Maya's zo'n goede kennis van de ruimte hadden? Waarom zijn de Pyramides zo
meetkundig precies gebouwd? Waar kwam 'plotseling' de kennis van het graan
of het schrift vandaan? Zo maar wat vragen die niet op een evolutionaire manier
te verklaren zijn.
En Zecharia Sitchin
geeft deze planeet der goden de naam van 'Twaalfde Planeet' -
de planeet waarop de Nefilim woonden.
Het Oude Testament noemde de 'engelen' van de heer MALACHIM -
letterlijk 'gezanten', die goddelijke boodschappen overbrachten
en goddelijke bevelen uitvoerden. Zoals vele voorbeelden onthullen
waren ze goddelijke vliegers. Jakob zag ze opstijgen langs een ladder.
Hagar (Abraham's concubine) werd door hen vanuit de lucht toegesproken,
en zij waren het, die de vernietiging van Sodom en Gomorra vanuit de lucht
bewerkstelligden.
Lange tijd is de uitdrukking: 'De Nefilim waren op de aarde' vertaald door
'De reuzen waren op de aarde'; maar de huidige vertalers, die de fout inzagen,
zijn ertoe overgegaan om in hun vertaling het Hebreeuwse woord Nefilim te handhaven.
Het vers 'Het volk van de sjem' heeft, zoals men verwachten kon, de betekenis gekregen
van 'mannen van naam'. Maar zoals wij reeds hebben vastgesteld, moet de term sjem opgevat
worden in zijn oorspronkelijke betekenis - een raket, een ruimteschip. Wat dan betekent
de term Nefilim wel? Afstammend van de Semietische wortel NFL ('neergeworpen worden')
betekent het precies wat het zegt: 'zij die op de aarde geworpen werden'!
Joodse schriftgeleerden herkenden hen als 'gevallen engelen', die op aarde
nederdaalden, de aarde regeerden, en huwden met de dochters der mensen.
Wat duidelijk wordt is dat waar wij - als mensheid - vandaan komen,
nog veel te weinig uitgezocht is. Dat er te weinig theoriën en gedachten zijn
over de vele onsamenhangende 'feiten' die de geschiedenis ons presenteert.
Alan F. Alford probeert het "onmogelijke" te bewijzen in
'Goden uit de Kosmos'. Hij springt van de heiligste Soemerische en Babylonische tradities
naar de Griekse geschiedschrijver Herodotus die melding maakt van een heerschappij van de
goden in de tijd vóór de farao’s in Egypte.
Om via de Maya's en Olmeken in Midden-Amerika
terecht te komen bij het derde jaar van de regering van de vóór-Inca vorst Titu Yupanqui
Pachacuti II, toen "er twintig uur lang geen dageraad was".
Sitchin heeft deze waarneming in exact 1391 v. Chr. gedateerd.
Intussen vond aan de tegenovergestelde kant van de wereld, in het Oosten,
dezelfde gebeurtenis plaats, die werd opgetekend in het bijbelboek Jozua...
Om daarna terecht te komen bij 572 v. Chr., als Ezechiël naar Jahwe’s nieuwe "tempel"
in Chavin de Huantar, in de Andes, wordt gebracht.
Volgens de Soemeriërs kwamen de goden naar de aarde van een planeet die Nibiru heette.
Omstreeks 200 v.Cr. maakte deze tiende,
of beter gezegd, deze twaalde planeet na 3600 jaar haar zoveelste rentree in het zonnestelsel.
Het bewijsmateriaal duidt erop dat de goden zich tegelijk met de terugkeer van Nibiru
uit de wereld terugtrokken.
Volgens de Maya kalender is het jaar 2012 na Chr. de volgende keer dat de twaalfde
planeet Nibiru ons zonnestelsel kruist. Volgens de apocalyps van Johannes
komen op het einde van de tijd de zeven schalen der gramschap:
"En alle eilanden vluchtten weg en bergen werden niet meer gevonden."
Om zo van het bijbelse eerste boek Genesis terecht te komen bij
het bijbelse laatste boek; Het zal toch niet waar zijn...
Na deze verhalen is het zo gek nog niet dat ook de X-Files
een aflevering over de Nefilim op T.V. lieten zien.
Engelen die trouwden met mensen en hieruit kinderen kregen:
De Nefilim. Dat is in ieder geval een bijbelse ingeving geweest.
Engelen zijn van een andere bestaansorde dan menselijke wezens.
Hoewel zij in hun voorkomen veel op mensen lijken,
zijn engelen geestelijke wezens, maar geen geesten zonder lichaam.
Zij hebben een lichaam, ook al is dat geen stoffelijk lichaam.
Toch hebben zij de macht om als stoffelijke wezens te verschijnen, wanneer zij dat wensen.
Dat Engelen 'het' met gewone mensen kunnen doen lijkt volgens de bijbel tot de mogelijkheden
te behoren, maar volgens Jahwe is dat geen natuurlijke gang van zaken en volstrekt af te
keuren.
In de Bijbel komt het woord Nefilim maar drie keer voor
(in Genesis 6:4 en in Numeri 13:33 twee maal).
Het wordt in andere termen ook neergezet als Rephaim (Refaieten), Anakim (Enakieten),
Emim (Emieten), Zuzim (Zuzieten), maar het wordt altijd vertaald met reuzen.
En het waren reuzen in de ware betekenis van het woord. De laatste van de Rephaim,
Koning Og van Basan, had een bed van viereneenhalve meter lang en twee meter breed (Deut. 3:11).
Isbi-benob had een speer waarvan de bronzen punt drie kilo woog (2 Sam. 21:17).
Een reus van een man, die aan iedere hand zes vingers en aan iedere voet zes tenen had,
vierentwintig tenen en vingers (2 Sam. 21:20).
Vanaf de tijd van de aartsvader Abraham (Genesis 14:5) tot de verovering van Canaän bij Jozua
(Jozua 11:21) en koning David (2 Sam 21:22) met zijn strijd tegen de reus Goliath worden de
nakomelingen van de Nefilim uitgeroeid.
In het boek "Nephilim" van L.A. Marzulli (Novapress, 2000, ISBN 90-6318-184-1) vindt
een journalist de resten van één van de Nephilim - de bijbelse reuzen met demonen als
vaders, geboren uit de baarmoeder van een vrouw. En dit is nog maar het topje van de
ijsberg - want de Nephilim zijn terug. En daarmee gaan er krachten aan het werk die
de journalist weerhouden van zijn doel: het onthullen van hun geheim. De schrijver
Lynn Marzulli is aanbiddingsleider en dirigent en componeert liederen.
"Het idee kwam voort uit een interessante discussie met een atheistische vriend.
Hij legde de volgende vraag neer: Als er leven op andere planeten is, zouden ze
dan de God van de christenen nodig hebben? Deze vraag bracht me naar een locale
boekwinkel waar ik het boek ‘The Omega Conspiracy’ van Dr. Thomas vond. Het boek
heeft de fundamenten gelegd voor ‘Nephilim’ en de theologie achter het verhaal.
Dr. Thomas is de eerste persoon, voor zover ik weet, die Genesis 6 (de zonen van
God) verbind aan het UFO fenomeen."
Voor meer informatie:
Het Hebreewse woord Nephilim:
