Het verhaal gaat dat er zeven ervaren wijzen waren, aan het begin van alle tijden. Nog voor de vloed, de grote vloed. Zij zijn door de goden gestuurd, om de mensen wijsheid te leren. Zij worden in het Sumerisch de Abgal genoemd, en in het Assyrisch de Apkallu. Het woord Abgal komt uit het Sumerisch - de taal werd tot ca. 2000 v. Chr. gesproken in het zuiden van wat nu Irak is - en is samengesteld uit de woorden "vader", "oudste" en "groot". De Akkadiërs pasten de uitspraak iets aan naar Apkallu en zo zijn zij eeuwen lang bekend geweest.
Rond 875 voor Chr. bouwde de Assyrische koning Ashurnasirpal II een paleis in Kalhu.
De stad wordt in Genesis (Gen. 10:11-12) genoemd als Calah (Kalach) en lag bij het huidige Nimrud, zo'n 40 km van Mosul in Irak.
In het paleis zijn veel afbeelingen gevonden van Apkallu.
De Akkadiërs gaven de volgende namen aan de zeven Apkallu:
