Als ze ze opendoet, zal het weer gewoon zijn.
Gewoon gewoon, zoals gewoon hoort te zijn.
Ze houdt haar adem in en in tot ze pijn in haar borst krijgt
en het bloed in haar oren hoort bonken.
Ze kan dingen laten gebeuren.
Na een poosje gluurt ze heel even tussen de wimpers door.
Het groene licht is verdwenen.
Wel zijn de wolken nog lichter dan de nachtlucht erachter.
Bomen zijn schaduwen geworden.
Een giechel borrelt omhoog en ontsnapt.
De zestien engelen kijken even verbaasd om zich heen.
Wat gebeurt hier?
Tonny en Jetty lopen zacht naar Anne toe.
Ze trekt zich er niets van aan.
Als ze dit kan, kan ze alles.
Ze laat zich vallen op de grond.
"Zachte grond", denkt ze meteen.
Ze knijpt haar ogen snel dicht.
Mammma.
Een traan rolt uit haar rechter oog
en valt op het groene sterremos voor haar.
Tonny gaat stil links naast Anne zitten.
Hij pakt haar hand
en met zijn andere hand veegt hij langzaam de traan over haar wang naar beneden.
Het is stil om hen heen.
Geen vogels in de bomen te horen.
Geen wind.
Geen licht.
Geen engelen.
Jetty ploft onbeholpen rechts naast Anne neer.
Ze slaat haar arm om Anne heen
en houdt haar stevig vast.
"Meisje toch..."
Mammma.
Een tweede traan probeert tussen de wimpers naar buiten te gaan.
Het wordt donker om hen heen.
De bomen schudden de toppen heen en weer.
De eerste druppels vallen uit de lucht.
De wind waait als adem over en door het water.
"Laat het los, Anne," fluistert Tonny.
"Pas op met wat je wenst, het zou wel eens uit kunnen komen."
Anne voelt de spanning en boosheid toenemen.
Ze bijt op haar lip.
Haar handen trillen.
"Je moeder wil wel bij je komen, maar kan het nog niet."
Jetty kijkt strak voor zich uit,
Haar gedachten gaan op topsnelheid.
"Er moet licht komen," denkt ze.
"Licht verbetert de stemming,
licht maakt mensen alerter,
licht is noodzakelijk voor het leven op aarde,
licht is nodig voor de mens..."
"Er zal licht komen," fluistert Jetty.
Het eerste stukje van de cirkel van de zon komt boven de horizon uit
en kleurt de nachtlucht langzaam rood.
"En er is licht...", verzucht Tonny.
"Ik weet wel dat het licht goed is...",
zegt Anne zacht.
Jetty houdt haar arm nog steeds stevig om Anne heen.
Tonny houdt de hand van Anne vast.
Anne legt haar hoofd tegen Jetty aan.
"Ik hou van jou..."
