Tonny kijkt bedenkelijk naar Jetty.
Dat zijn moeder zo moppert, is hij helemaal niet meer gewend.
"Niemand vertelt meer het goede verhaal, dat begint met 'Er was eens'.
En het verhaal eindigt ook niet met 'en ze leefden nog lang en gelukkig.' "
Het is windstil.
De geuren die van de aarde vrijkomen, blijven hangen,
en geven de mist haar eigen geur.
Tonny vind de mist mooi, hij vind het koel, hij vind het ook lekker stil.
Vooral omdat ze wat rustiger en langzamer lopen op het smalle pad.
Wat zou er tevoorschijn komen als de mist wegtrekt ?
En terwijl Tonny dit denkt, begint de wind zacht te waaien,
waardoor de mist langs de grond en naar boven weg geblazen wordt.
"Kijk nou, zeg!"
Tonny blijft verbaasd naast Jetty stil staan.
Achter zich horen ze een iele stem.
"Wat zie je dan?
Zeg me, wat zie je dan?"
