-> Studie -> Alles over Engelen -> Engelen in de 'Late Profeten' -> Alles over de Seraf, Serafs, Serafijnen of Serafiem (Seraphim).

Seraf Haga Sofia Serafs, Serafijnen of Serafiem (Seraphim) zijn engelen die amper genoemd worden in de Bijbel, maar in hoog aanzien stonden.
Het Nederlandse woord 'seraf' is via het latijn afgeleid van het Hebreeuwse werkwoord saraph (branden).
Serafs worden alleen genoemd in Jesaja 6 vers 2 en vers 6, in het verhaal van de roeping van Jesaja:


"Serafs staan stil boven hem
met zes vleugels, zes vleugels elk;
met twee bedekt hij zijn aanschijn,
met twee bedekt hij zijn voeten
   en met twee vliegt hij."

"Dan vliegt
één van de Serafs naar mij toe
met in zijn hand een gloeiende kool,-
met een tang
genomen van het altaar."
In bijna alle vertalingen worden de verzen vertaald met Serafs.
Behalve de Groot Nieuws Bijbel uit 1996, die hier heeft staan:

"Boven hem stonden gedaanten van vuur;"

"Een van de vuurgedaanten nam een tang,"

Een Seraf in de Hagia Sophia (Istanbul).


Terug naar het begin
Seraf St. Petersburg De Naardense Bijbel heeft (in overeenstemming met de Hebreeuwse tekst) nog een drietal verzen waar de Serafs voorkomen:
Deuteronomium 8:15

"die je deed gaan door de woestijn,
   zo groot en geducht:
koperslang, Seraf en schorpioen!-
een dorstland waar geen water is;
maar die voor jou water deed opspringen
uit de kiezelrots; "
In de andere vertalingen wordt de Seraf vertaald met vurige slangen, giftige slangen of vergiftige slangen.

En in Numeri 21:6, 21:8: Seraf St. Petersburg

"Dan zendt de Ene in de gemeente
de serafslangen uit
en die bijten de gemeente;
er sterven véél mensen uit Israël."

"De Ene zegt tot Mozes:
maak u een Seraf
en zet die op een standaard;
zo zal geschieden met al wie gebeten is:
hij zal hem aanzien en leven."
Ook hier wordt de Seraf vertaald met vurige slangen, vuurspuwende slangen of giftige slangen.

 


Een van de vier Serafiem op de koepel
van de Heilige Maagd kerk
in Lez'e-Sologubovka, bij St. Petersburg


Terug naar het begin
Seraf Novgorod In de Openbaringen 4 (verzen 6,7,8) ziet Johannes Gods troon, en hierbij vier wezens die erg lijken op de genoemde Serafs.

"En te midden van de troon 
en rondom de troon,
vier levende wezens vol ogen voor en achter.   

En het eerste levende wezen
is gelijk een leeuw,
en het tweede levende wezen
is gelijk een jonge stier,
en het derde levende wezen
heeft het aanschijn als van een mens,
en het vierde levende wezen
is gelijk een vliegende adelaar.   

En van de vier levende wezens
had ieder van hen zes vleugels,
rondom en van binnen vol met ogen."


Een Seraf, detail van de koepel
van de verheerlijkingskerk,
Novgorod. (1378)


Terug naar het begin
De Serafijnen worden ook in in de Nag Hammadi geschriften genoemd, onder andere in de "Oorsprong van de Wereld", 105:

En op die troon schiep Sabaoth nog andere slangvormige engelen, 
'Serafijnen' genoemd, die hem voortdurend bejubelden. 
Deze vergelijking van Serafs met gevleugelde slangen heeft binnen de mythologie een verre voorgeschiedenis. De Chaldeeuwse slang was in de oudheid een bliksemend en aarde-bevruchtend wezen. De joden hebben hun voorstelling van de seraf waarschijnlijk ontleend aan de gevleugelde slang
van de Kanaänieten: een rituele gelukbrenger.

De combinatie slang - vuur - vogel komt in Jesaja vaker voor,
zoals in Jesaja 14 vers 29 en 30 vers 6:

"want uit de wortel van een slang
   komt een giftiger beest te voorschijn,
en de vrucht daarvan is 
   een vliegende vuurvogel. 

serpent en vliegende vuurvogel,
In de andere vertalingen komt hier: vurige vliegende draak, vliegensvlugge cobra.
In het Hebreeuws staat in beide teksten "een vliegende seraf".


Terug naar het begin
Seraf New In het tweede boek van Henoch (De Gelijkenissen) komen de Seraphim ook voor, in Hoofdstuk 71, vers 7:

En rondom waren Seraphim, Cheroevim, en Ophanim:
En dit zijn zij die niet slapen
en de troon van Zijn glorie bewaken.
En uit het Boek van de Schepping, Hoofdstuk 1, vers 12:

Hij vestigde het bij de troon van de Glorie, 
de Seraphim en de Ophanim, 
de Heilige Levende Wezens en de Engelen, 
en van deze drie bouwde Hij Zijn woning, 

De Sepher Yetsirah of Het Boek der Schepping, volgens de meeste geleerden aan de aartsvader Abraham toegeschreven, bevat de essentie van de Kabbala of de Geheime Leer der Joden.



Een moderne Seraf, Philippe Peneaud.

Ook Franciscus van Assisi heeft een Serafijn gezien:


"Opeens zag hij een Serafijn met zes vleugels die straalden van een vurige gloed, 
vanuit het zenit van de hemel neerdalen. Toen de Serafijn in bliksemsnelle vlucht 
door de lucht in zijn nabijheid kwam, bemerkte hij tussen de vleugels de gestalte 
van een gekruisigde man, die met zijn in kruisvorm uitgestrekte handen en voeten 
aan een kruis genageld was. Twee vleugels reikten omhoog boven zijn hoofd, twee 
strekten zich uit als wilde hij gaan vliegen, de twee overige bedekten zijn gehele 
lichaam. "
Serafijns tenslotte is ook een levensstijl (lifestyle). Het legt de nadruk op het goede en het oppervlakkig vrolijke Serafijns houdt in dat iemand ook graag in het wit gekleed gaat (en vaak ook kleurrijke kleding draagt), vrolijk door het leven gaat, en die nooit of nauwelijks depressief is.


Terug naar het begin
Samenvatting

Seraphim zijn machtige, vliegende engelen met zes vleugels, die met vuur te maken hebben en met slangen geassocieerd worden. Seraphim komen zeven keer voor in de Bijbel (het Oude Testament), waarvan in de Nederlandse vertalingen vijf keer met andere woorden als vurige slangen, vliegende draken. (Numeri 21:6, 21:8, Deuteronomium 8:15, Jesaja 6:2, 6:6, 14:29 en 30:6)
In het Nieuwe Testament (Openbaringen 4:6,7,8) zou het om vier Serafs kunnen gaan, en in andere boeken als de Oorsprong van de Wereld, Het boek van Henoch en het Boek van de Schepping komen ook Seraphim voor.



Alle Bijbelverwijzingen op deze pagina komen uit de Naardense Bijbel.
Over Franciscaanse Spiritualiteit.