That kind of love begun is never done

De vierde en laatste single van het album "Refugees of the Heart" (1991.02). Steve was dan al meer dan 25 jaar professioneel muzikant, en had al meerdere hoogtepunten gehad, zowel in groepen als de Spencer Davis Group, Traffic en Blind Faith, als solo, als met anderen (Jimi Hendrix, Eric Clapton en David Gilmour).
Het album "Refugees of the Heart" is na de drie commerciele hoogte punten ("Back in the High Life", "Chronicles" en "Roll With It") geen publiekslieveling.
Het is wel het meest spiritele album van Steve, met als afsluitend nummer het ruim negen minuten durende "In the Light of Day", wat als een gebed gezongen kan worden ("I saw angels play right in the light of day", en "Oh Lord, be there").

Steve Winwood heeft een paar nummers over engelen ("Angel of Mercy" en "Help Me Angel"), meerdere verwijzing naar engelen, waaronder "He's a devil and an angel", "An angel on my shoulder's telling me", "Save my soul if my good angel's there waiting for me"...

De ballad "I Will Be There" raakte mij net iets meer. Afwisselend, van hoog naar laag en van zacht naar stevig, is het een nummer dat indruk op mij maakte. Emotioneel. En eigenlijk - wat vreemd voor mij is - is de tekst pas als laatste gaan spreken:

I will be here when you call
I will be here standing tall
I will be here, you won't fall
Don't you know that love will save us after all?

Mine is the sunlight, mine is the morning
Born of the one light, eden saw play
Praise with elation, praise every morning
Gods recreation of the new day

Vivian zingt "Morning Has Broken" in Pushing Daisies, episode 7 van seizoen 1: "Smell of Success".

Pushing Daisies is een Amerikaanse drama/comedyserie (gekenmerkt als een forenisch sprookje) en gaat over Ned, een taartenbakker, die een nogal merkwaardige kracht heeft. De eerste keer dat hij een dood iets aanraakt, wordt het weer levend, maar de tweede keer dat hij het aanraakt gaat het weer dood. Nadat hij zijn jeugdliefde Charlotte Charles (Chuck) tot leven heeft geroepen om haar moord op te lossen, vergeet hij zijn 60 seconden en Chuck blijft leven. Een van de twee tante's van Chuck is Vivian, gespeeld door Ellen Greene. Vivian heeft Agorafobie – angst om een vertrouwde omgeving te verlaten. In deze episode leert ze om weer naar buiten te gaan en te dromen van.....

En iedereen maar denken dat dit nummer van Cat Stevens is...
Het nummer is van oorsprong een christelijke hymne, de tekst geschreven in 1931, en de melodie is voor het eerst verschenen als 'Bunessan' in 1900.
Kippenvel.
Need i say more?

And you can't talk about it
Because you're following a code of silence
You're never gonna to lose the anger
You just deal with it a different way

And you can't talk about it
And isn't that a kind of madness
To be living by a code of silence
When you've really got a lot to say

"Code of Silence" is een slow-burning rocknummer dat opent en sluit met harmonica. Cindy Lauper voegt vocalen toe, heeft meegeschreven aan de tekst en is daarmee de enige persoon die ooit aan een Joel compositie meegewerkt heeft.

And it's hard to believe 
after all these years
That it still gives you pain 
and it still brings tears
And you feel like a fool
Because in spite of your rules
You've got a memory

Komend uit een tijd waarin er niet gepraat wordt, maar wel veel te zeggen is...
En dat na al die jaren het nog steeds pijn doet;
het voelt soms alsof ik gek ben...

Shout, shout, let it all out
These are the things I can do without
Come on, 
I'm talking to you, 
come on

They gave you life
And in return they gave you Hell 
As cold as ice
I hope we live to tell the tale

I hope you live to shout,
shout, let it all out
These are the things I can do without
So come on, 
I'm talking to you, 
come on
shout, 
shout.

In ‘De Wereld Draait Door’ is een van de meest gewaardeerde onderdelen De DWDD Recordings. Een van de hoogtepunten in 2011 was Blaudzun die op de banjo het nummer Shout van Tears For Fears uitvoerde. Een afrekening met de kindertijd, waarin de oerschreeuw uit de primal scream therapie voor opluchting zorgt.
Schreeuw het er maar uit.
Ik praat tegen je.

Sky blue
There's a presence here no one denies
Sky blue

I can hear the same voice calling
Crying out, from my heart
And that cry, what a cry
What a cry, it's going to be
If I can stop to let it out, oh.

Ook een schreeuw uit het hart, maar het leuke hiervan is dat na de tekst 'The Blind Boys of Alabama' het laatste woord 'oh' nog zo'n drie minuten doorzingen. En dat is heerlijk in de auto meezingen...
Peter Gabriel heeft meer dan tien jaar gedaan over dit lied; een versie verscheen eerder al op de soundtrack 'Long Walk Home' als Cloudless, zonder tekst.
Dat is ook het laatste stuk van 'Sky Blue': een oerschreeuw uit het hart die opklinkt met een perfecte stijging naar het hoogtepunt!
Oh!! Oh! Oh!

That's the way love is

live versie opgenomen in de Royal Albert Hall in London. Een van de mooiste liefdesliedjes die ik ken.

If you ever need holding
Call my name, I'll be there
If you ever need holding
And no holding back, 
I'll see you through

mooi, maar wat vooral blijft hangen is:

And I'd have fought the world for you
If I thought that you wanted me to
Or put aside what was true or untrue
If I'd known that's what you needed
What you needed me to do