Het alleenzijn
doordrenkt mij
steeds meer
heel

waar ik kijk
ik zie handen
die niemand helpen

de vingers gebald
of gebogen
om een steen

kijk omhoog
het is de plaats
waar wolken vormen

ik gebruik woorden
niet van mijzelf
ik weet het

maar
god kijkt
juist vandaag
het hoekje om